شعر ایثار

چه خوش باشد که باایمان بمیریم                 برای دوست جاویدان بمیریم

چه خوش باشد میان سنگر حق                   برای یاری قرآن بمیریم

چه خوش باشد که چون صدیق اکبر               براستی در ره ایمان بمیریم

چه خوش باشد عمرگونه به محراب                درون خانه رحمان بمیریم

چه خوش باشد که چون عثمان مظلوم           به وقت خواندن قرآن بمیریم

چه خوش باشد علی گونه به مسجد              به زیر تیغ نااهلان بمیریم

چه خوش باشد که چون بوذر و سلمان            برای خالق یزدان بمیریم

چه خوش باشد بسان ابن زهرا                      به صحرا با لب عطشان بمیریم

چه خوش باشد مثال بوحنیفه                        به زیر دار زندانبان بمیریم

چه خوش باشد که همچون ابن حنبل              برای ماندن قرآن بمیریم

چه خوش باشد بسان شیخ بنا                      برای عزت اسلام بمیریم

چه خوش باشد که همچون سید قطب             به وقت مرگمان خندان بمیریم

چه خوش باشد مثال اعلی مودود                   به وقت مرگ حق گویان بمیریم

چه خوش باشد که چون شهید خالد                به زیر تیر و رگباران بمیریم